Open brief aan de partijleiders van de politieke partijen vertegenwoordigd in de Tweede Kamer der Staten-Generaal
Afschrift aan: de Volkskrant, NRC, Trouw, Eindhovens Dagblad en Omroep MAX

Politieke besluitvorming is te belangrijk om over te laten aan politieke loopbaan-makers zonder historisch besef.  

Geachte fractievoorzitters,

Wij, leden van een generatie die dit land na de oorlog hielpen opbouwen, die sociale zekerheden tot stand zag komen en die generaties ná ons alle kansen heeft geboden, maken ons grote zorgen over de koers van de Nederlandse politiek. En wij zijn niet de enigen.

De afstand tussen politiek en samenleving groeit met de dag. Er is een diepe vertrouwenscrisis ontstaan, niet alleen tussen burgers en overheid, maar ook tussen generaties. Jong en oud lijken tegenover elkaar te worden gezet in beleidskeuzes die geen recht doen aan het principe van solidariteit.

Politieke besluitvorming lijkt tegenwoordig, hoe goed bedoeld ook, te worden bepaald door beroepspolitici, opgegroeid in een digitale wereld, verankerd in politieke bubbels, vaak zonder noemenswaardige werk- of levenservaring buiten het Binnenhof. Wij noemen dat met enige ironie: de tijd van de ‘politieke groentjes, de loopbaan snotter’ is aangebroken. Met slogans, schijnoplossingen en partijdiscipline worden wetten doorgeduwd die grote gevolgen hebben voor ouderen, zonder écht met ons te spreken.

Wat is er mis? Laten we de feiten onder ogen zien:

• De AOW dreigt te worden gefiscaliseerd, alsof het een gift is en geen recht.
• De AOW-leeftijd moet verder omhoog, ondanks het feit dat duizenden mensen hun pensioen niet eens halen.
• Zorg wordt steeds onbereikbaarder, met als gevolg dat ouderen pas hulp krijgen als het te laat is.
• Woningnood treft niet alleen jongeren, maar ook ouderen die nergens meer heen kunnen als zelfstandig wonen niet meer lukt.
• De publieke opinie wordt gestuurd richting generatie-tegenstellingen, terwijl solidariteit de kern zou moeten zijn van een gezonde samenleving.

Het meest pijnlijke? In veel debatten over deze thema’s komen ouderen zelden of nooit zelf aan het woord. Over ons wordt gesproken, maar niet mét ons. Onze kennis, ervaring en inzichten lijken niet meer mee te tellen. Dat is niet alleen onfatsoenlijk, het is ook dom. Wij denken echter ook aan de jongeren van nu, want zij zijn de ouderen van straks. Laat er geen misverstand over bestaan: wij komen niet alleen op voor onszelf of voor onze generatie. Wij doen dit ook voor de jongeren van vandaag, die straks met precies dezelfde vragen en uitdagingen zullen worden geconfronteerd.

Juist omdat wij weten wat het betekent om oud te worden in een samenleving die steeds minder zorgzaam, solidaire en sociaal is, willen wij ervoor zorgen dat de volgende generaties in een betere wereld oud kunnen worden dan die waarin wij nu leven.

De keuzes die vandaag worden gemaakt, bepalen of jongeren straks waardig, gezond en zelfstandig oud kunnen worden. Daarom verzetten wij ons tegen afbraakbeleid en tegen de trend om ouderen als last te zien, in plaats van als waardevolle mensen met rechten, kennis en ervaring.

Wij willen juist nalaten wat eerdere generaties voor ons hebben nagelaten: een samenleving met fatsoen, solidariteit en zekerheid. Dat is geen achterhaald ideaal, dat is toekomstvisie.

Ons aanbod: geen klaagzang, maar samenwerking

Wij komen niet met een klaagzang, maar met een voorstel. Onze generatie wil niet terug naar vroeger, wij willen vooruit, samen met jullie. Wat wij vragen is eenvoudig maar fundamenteel:

• Ga in gesprek met ouderenorganisaties vóórdat er besluiten worden genomen die onze levens raken.
• Herstel de sociale grondwaarden van Nederland: solidariteit, gelijkwaardigheid en respect.
• Erken dat levenservaring en mensenkennis net zo waardevol zijn als beleidsanalyses.
• Stop met het uitspelen van generaties, beleid moet generatiebestendig zijn.

Wij reiken jullie de hand. Niet vanuit wanhoop, maar vanuit verantwoordelijkheid. Wij willen bijdragen aan beleid dat toekomstgericht is, maar dan wél met historisch besef. Wij wachten op jullie lef

Wij zijn benieuwd welke politieke leiders het lef hebben om echt te luisteren. Wie van jullie durft het aan om met ons om tafel te gaan, buiten de Kamer, zonder camera’s, maar mét oprechte interesse in een gesprek dat ons allemaal aangaat?

Wij staan klaar. Het is nu aan jullie.

Met vriendelijke groet,
Holke Flapper (81 jaar), voorzitter Stichting Verontruste Ouderen
Dre Rennenberg (88 jaar), Oud Wethouder van Eindhoven oudste Raadslid van Nederland