Hoe mismanagement zich gaat wreken

Ad Broere’s Blog:

een vernieuwende visie op mens, geld en waarde

“I am a conspiracy theorist. I believe men and women of wealth and power conspire. If you don’t think so, then you are what is called an idiot. If you believe stuff but fear the label, you are what is called a coward.” Professor David Collum, Cornell University:

Dit artikel gaat over de factoren die ertoe bij hebben gedragen – en nog steeds doen – dat we afstevenen op een ramp met de aanvullende pensioenen. Het voorspel hiertoe is de aankondiging van het ABP dat de pensioenen niet met 3,5% worden verhoogd per 1 januari 2025, maar met ongeveer de helft daarvan. Ik nodig iedereen die dit leest uit om alles hieronder goed in zich op te nemen, want het betreft een groot manco in onze hele samenleving. Niet alleen bij de pensioenen voor ouderen.

Het woord transitie duikt ook in verband met pensioenen veelal op. Transitie naar een andere aanpak van de pensioenen, gebaseerd op een pensioenwet, die in 2023 door het parlement werd gejast. De motivatie hierachter is niet het belang van de deelnemers aan de pensioenfondsen. Als dat zo zou zijn dan was er door de besturen excuus aangeboden voor de enorme indexatie achterstand, die in de afgelopen vijftien jaar is ontstaan. Dat is niet gebeurd. Er is wel het voornemen geuit om de pensioenen voortaan jaarlijks te verhogen in gelijke pas met de verhoging van de prijzen van het levensonderhoud, maar niet met terugwerkende kracht. Dit voornemen maken veel fondsen helemaal niet waar in 2025 en enkele gedeeltelijk. Weer worden we zoet gehouden met: ‘rustig maar, het komt’. Daarmee wordt bedoeld dat als alle deelnemers een eigen pensioenkapitaal hebben, dat er dan een bonus is en ‘we’ het beter krijgen. In de tussentijd wordt de indexatieachterstand nog groter dan deze al was. Die bonus is een sigaar uit eigen doos. De deelnemers krijgen een beetje terug van wat hen eerst is onthouden en vervolgens worden ze in het diepe gegooid: ‘ga nu zelf maar zwemmen’. De term ‘invaren’ wordt gebruikt. Het is geen invaren, het is het verdelen van de waarde van alles waarin de pensioenfondsen hebben belegd. Na die verdeling is iedereen verantwoordelijk voor zijn eigen pensioenkapitaal. In een tijd dat experts het erover eens zijn dat er een grote storm op komst is in de financiële wereld. Als gaat blijken dat de waarde die men dacht dat de beleggingen hadden, zwaar is overschat, dan komt de ontgoocheling. Dan wordt er gesproken over ‘de verdamping van de pensioenen’. De feitelijk verantwoordelijken hiervoor, de fondsbesturen en De Nederlandsche Bank, hebben hun handen van de pensioenen afgehaald. Iedereen is immers zelf verantwoordelijk. Als er enig bewustzijn is over de noodzaak om het samen te regelen, dan zouden we de koppen bij elkaar steken en evenals bij de broodfondsen onze pensioenbelangen onderling regelen. Met het vermogen dat er straks resteert van het vermogen dat nu nog bij de fondsen is gestald. Daarvoor is bewustzijn, doorzettingsvermogen en bereidheid om samen te werken nodig. Eigenschappen, die schaars zijn geworden. Het kan echter verkeren…

De aanleiding tot mijn hernieuwde bemoeiing met pensioenen is de aankondiging van ABP dat er een verhoging van 1,84% komt per 1 januari 2025. Ik zette een post op Linkedin en daaronder kwamen reacties, waar ik een aantal heb uitgelicht.

Post op Linkedin

Ad Broere: Het bestuur van ABP heeft het voornemen om de pensioenen te verhogen met een percentage, gelijk aan de stijging van het prijsindexcijfer zoals gepubliceerd door het CBS. Eind oktober 2024 bedroeg deze stijging op jaarbasis 3,5%. De verhoging van de pensioenen bij het ABP zou 3,5% moeten zijn. Voorwaarde om deze verhoging door te laten gaan, is dat de beleidsdekkingsgraad hoger is dan 105. In 2023 heeft het bestuur van ABP dit voornemen waargemaakt door de pensioenen met 3,03% te verhogen. Per 1 januari worden de pensioenen verhoogd met 1,84%. Dit is 1,66% minder dan 3,5%. Dit terwijl de beleidsdekkingsgraad 113,2%, ruim hoger dan het minimum van 105%.
Conclusie: Het ABP voert een inconsequent en zwalkend beleid, dat dezelfde richting uit gaat dan in de jaren tussen 2007 en 2022. Vijftien jaar zonder compensatie voor de inflatie, waardoor de pensioenen ten opzichte van de prijsontwikkeling over die jaren daalden met zo’n 30 procent.

Het is zeker de moeite waard om zijn artikel verder te lezen op zijn site.