ED 6 augustus 2025 Ingezonden brieven
Arme bejaarden?
Kan iemand Wilma Berkhout van Pensioenbelangen uitleggen dat ouderen echt
relatief niks te klagen hebben over de AOW. Zo is de bijstand voor een
alleenstaande €1369, terwijl de AOW €1527 is. Dit terwijl ouderen meestal ook nog
een pensioen en een afbetaald huis hebben. Als het Rijk dan geld nodig heeft is het
wel duidelijk waar het gehaald moet worden. Volgens mevrouw Berkhout kunnen de
arme bejaarden zich niet verdedigen. Wat een lachertje, de groep is inmiddels zo
groot dat vooralsnog geen enkele politieke partij de vingers hieraan wil branden.
Embert Aarts (68), Asten
Brieven Telegraaf dd .6 augustus 2025
Gepensioneerden
Er zijn in Nederland ca. 3,2 miljoen gepensioneerden die goed zijn voor zo’n 45
zetels in de Tweede Kamer. Er zijn partijen, en met name de VVD, die deze groep op
het gebied van financiën en verworvenheden de duimschroeven wil gaan
aandraaien. Beste kiezer, pik dit niet en draai het om, draai de VVD en alle andere
partijen die deze onbegaanbare wegwillen inslaan de duimschroeven aan.
Gepensioneerden, laat zien dat er met u niet valt te sollen!
Louis Oudshoorn, Zoetermeer
————————————————————————————————————-
Commentaar Dré Rennenberg
Ouderen ‘niets te klagen’?
Wie dat beweert, begrijpt er weinig van.
De heer Embert Aarts uit Asten schreef op 7 augustus een ingezonden stuk waarin
hij zich afvraagt of “iemand Wilma Berkhout van Pensioenbelangen kan uitleggen dat
ouderen niets te klagen hebben over de AOW”. Een uitspraak die hij onderbouwt met
de bewering dat de AOW hoger is dan de bijstand, en dat ouderen ‘meestal’ nog een
aanvullend pensioen én een afbetaald huis hebben.
Met alle respect: de heer Aarts heeft het stuk van mevrouw Berkhout óf niet goed
gelezen, óf totaal niet begrepen.
Mevrouw Berkhout kaartte terecht aan dat er een groeiende groep ouderen is die
met alléén AOW, zonder aanvullend pensioen, nauwelijks nog rondkomt. En dan gaat
het niet om “klagen”, maar om keiharde realiteit: stijgende kosten voor zorg, vervoer
en veiligheid, energie, huur, boodschappen en noodzakelijke hulpmiddelen, maar om
de kwaliteit voor eigen leven en welzijn, terwijl het inkomen niet meegroeit. Veel
ouderen krijgen geen huur- of zorgtoeslag omdat ze net iets ‘te veel’ verdienen. Ze
vallen buiten allerlei vangnetten, maar worden wél geacht om steeds hogere eigen
bijdragen te betalen.
De vergelijking van de heer Aarts met de bijstand slaat de plank volledig mis. Wie
bijstand ontvangt, krijgt wél aanvullende ondersteuning via toeslagen, kwijtschelding
van gemeentelijke lasten en toegang tot gemeentelijke hulp. Ouderen met alleen
AOW en een klein pensioentje worden in veel gevallen letterlijk aan hun lot
overgelaten.
En dan dat beeld van de ‘rijke oudere’ met een afbetaald huis en een goed pensioen?
Dat geldt misschien voor een deel, maar beslist niet voor iedereen. Zeker niet voor
alleenstaanden, voor ouderen die hun leven lang laagbetaald werk hebben gedaan,
of voor mensen met een migratieachtergrond. Er zijn in Nederland honderdduizenden
ouderen voor wie de AOW geen basis is, maar álles wat ze hebben.
Tot slot: de opmerking van de heer Aarts dat ouderen zich “prima kunnen
verdedigen” omdat ze met velen zijn, is een gotspe. Juist ouderen zijn vaak minder
digitaal vaardig, minder mobiel, en steeds afhankelijker van bureaucratische
systemen die ze buitensluiten. Politieke partijen zijn misschien huiverig om openlijk
op ouderen te bezuinigen, maar achter de schermen gebeurt het al jaren:
versobering van de zorg, het niet indexeren van pensioenen, het afschaffen van
ouderenkortingen en soms de andere fiscale voordelen zoals de aftrekbaarheid van
ziektekosten.
Kortom: wie beweert dat ouderen ‘niets te klagen’ hebben, kijkt weg van een
schrijnende werkelijkheid. En wie denkt dat mevrouw Berkhout overdrijft, heeft haar
punt totaal gemist.
Dré Rennenberg
Raadslid Ouderen Appèl – Hart voor Eindhoven