Connectie maken met Max von Kreyfelt

Column: De pensioenroof, Rosenmöller en de risicoloze elites
Max von Kreyfelt

Er verdwijnt iets groots.
Onder onze ogen wordt het Nederlandse pensioenstelsel gesloopt, zorgvuldig, gecoördineerd, technisch perfect uitgevoerd. Ze noemen het “hervormen”. Maar wie goed kijkt, ziet la een gecontroleerde ontmanteling van een collectieve belofte.
En wie goed luistert, hoort vooral wie er níet geraakt worden.

Een naam die in dit stille schandaal niet mag ontbreken: Paul Rosenmöller.
Voormalig vakbondsleider en politiek smoezelaar. Ex partijleider van GroenLinks. U weet wel de partij voor een betere, groenere samenleving. De partij die ook de Wurgemeester van Amsterdam mocht leveren. Rosenmöller; Oud-voorzitter van het ABP-bestuur, het grootste pensioenfonds van Nederland. Lid van de Eerste Kamer.
En: een van de architecten van het nieuwe pensioenstelsel.

Rosenmöller zat aan de knoppen toen het Pensioenakkoord van 2019 werd gesmeed. Hij zat aan tafel met vakbonden, werkgevers en overheid. Onder zijn bestuur werd het fundament gelegd voor het systeem dat nu met de Wet toekomst pensioenen wordt uitgerold. Maar hij, net als veel andere beleidsmakers en bestuurders, hoeft zelf niet over te stappen. Hij houdt zijn oude rechten. Zijn risico’s zijn gedekt. Zijn pensioen blijft solide.

Dat is de werkelijke kern van deze operatie:
degenen die het systeem ontwerpen, hoeven er zelf niet aan deel te nemen.
Zij blijven in het oude, stabiele stelsel, terwijl miljoenen Nederlanders worden “ingevaren” in een systeem dat afhankelijk is van projectierendementen, financiële markten en politieke grillen.
Rosenmöller en cie. spreken over solidariteit, maar handelen in zelfbehoud.

Rosenmöller is geen uitzondering. Hij is het symbool van een bredere politieke klasse die hervormt op papier, maar zich afschermt in de praktijk. Het zijn de Carola Schoutens, de Kim Puttersen, de Han Buskers van deze technocratische generatie: bestuurders die systemen bouwen waarin burgers risico lopen en bestuurders profiteren van uitzonderingsposities.
Een elite die zich boven het experiment verheft, terwijl ze het volk erin onderdompelt.

De Wet toekomst pensioenen is niet “vooruitgang”. Het is verlies met een strik eromheen. En de werkelijke prijs is niet alleen financieel, het is het vertrouwen dat verdwijnt.
In instituties.
In beloften.
In gelijkheid voor de wet.

Wie zwijgt, stemt toe.
Wie meedraait, vaart in.
Maar wie vragen stelt, ontdekt:
het nieuwe stelsel is gebouwd door mensen die er zelf buiten willen blijven. Misschien een goede reden voor de massamedia, als service aan de abonnees, hier aandacht aan te besteden.

In België is corruptie gesocialiseerd en beschikbaar voor iedereen. Niemand mag het, iedereen kan het en de meeste doen het.
In Nederland is corruptie een netwerkprivilege. Uitsluitend beschikbaar voor de bestuurlijke bovenlaag. En die doen het.

Max von KreyfeltMax von Kreyfelt • 2eGeverifieerd • 2eEigenaar, bestuurder bij OpNaarWonderlandEigenaar, bestuurder bij OpNaarWonderland1 d • 1 dag geleden • Zichtbaar voor iedereen op en buiten LinkedIn

Hartelijke groet,

“Als je Verleden langer is dan je Toekomst is denken aan het Heden een Must”