Een van onze actieve leden schreef onlangs onderstaand artikel, dat ik u niet wil onthouden. Het voordeel van de huidige tijd is wel dat we veel sneller met elkaar kunnen communiceren en daar maken we graag gebruik van.

Quote:
Onlangs las ik twee artikelen van hoogleraren, die mij uit het hart waren gegrepen, te weten:1. Govert Buijs, hoogleraar politieke filosofie en levensbeschouwing VU Amsterdam en2. Thijs Lijster, assistent hoogleraar filosofie in kunst en cultuur, R.U. Groningen.

Dhr. Buijs uitte daarin zijn grote bezorgdheid aangaande de huidige opleidingen economie en MBA Bedrijfskunde. Een Amerikaanse studie heeft uitgewezen dat deze opleidingen in feite een training is in egoïsme. Winstbejag en welbegrepen eigenbelang zouden leiden tot het optimale resultaat voor allen. Dat zulks lang niet altijd het geval is staaft hij met het voorbeeld van de huidige situatie voor de thuiszorg, waar openbare aanbestedingen er in resulteren dat de laagste inschrijver de klus wordt gegund. Kwaliteit wordt niet of nauwelijks naar gekeken; evenmin naar de gevolgen op wat langere termijn.
Zijn waarschuwing: ogen niet sluiten voor mensen, bezig met het vergaren van zoveel mogelijk geld en macht in zo kort mogelijke tijd.
Zijn stelling: voor een goed werkende economie moet worden geknokt, m.a.w. de samenleving moet bedrijven op hun verantwoordelijkheden wijzen.

Dr. Lijster houdt een pleidooi om kritisch naar bestaande situaties te kijken en waar mogelijk zo te verbeteren. Zijn adagio: sterke verhalen kunnen de denkwijze/werkelijkheid beïnvloeden.

Beide artikelen waren voor mij aanleiding om De Nederlandsche Bank eens onder de loep te leggen, met name haar houding jegens pensioenfondsen in relatie tot andere categorieën.

– DNB organiseert seminars over pensioenen, maar stelselmatig zonder vertegenwoordigers van gepensioneerden; daarbij het voorbeeld gevend aan het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, die hetzelfde presteerde bij de Nationale Pensioendialoog, (voorjaar 2015);
– zij heeft een alles bepalende rol bij de beoordeling/benoeming van pensioenbestuurders;
– zij heeft de huidige rekenrente systematiek bedacht;
– zij bepaalt hoe aandelen/obligaties/vastgoed moeten worden gewaardeerd;
– haar oud-directeur Henk Brouwer, was tot zijn aftreden voorzitter Raad van Bestuur ABP;
– oud directeur toezicht pensioenfondsen Kellermann sprak in een forum in 2012 in het blad van DNB als een feit uit, dat oude en gepensioneerde werknemers te weinig premie zouden hebben betaald en ging daarbij voorbij aan de (door de Kamers goedgekeurde) verlaging van de in de CAO overeengekomen pensioenpremie, waardoor ABP in de jaren 80 zo’n 32 miljard gulden misliep en waar in de jaren 90 nog eens 25 miljard gulden onttrokken werd aan het ABP voor de vorming van een VUT-fonds;
– op 21 april 2016 riepen DNB/AFM op tot het correct en voldoende informeren van de deelnemers aan pensioenfondsen over verwachte ontwikkelingen. Je zou verwachten dat DNB dan ook haar verwachtingen over ontwikkelingen dienaangaande voldoende en CORRECT aan de kamer zou presenteren. Daar heeft de kamer recht op. Immers DNB wordt de hoedster genoemd van ons financiële systeem, dus inclusief pensioenfondsen.
In dit verband wil ik wijzen op het feit dat de ECB (waarvan DNB deel uitmaakt) elke maand momenteel 100 miljard euro stopt in het opkopen van riskante obligaties en aandelen van banken, zodat de president van DNB (Klaas Knot) recentelijk triomfantelijk kon meedelen, dat de bankensector er aanzienlijk beter voor staat dan een jaar geleden. Gezien het voorgaande vind ik die opmerking verwerpelijk. De banken worden gewoon gered met geld van de EU en dat wordt gepresenteerd als het stimuleren van de economie. Persoonlijk noem ik dat het verrijken van de rijksten, ten koste van de goegemeente.
Verder bevreemdt het mij uitermate, dat pas nadat de Panama papers zijn gepubliceerd, DNB komt met de opmerking, dat het toch bijzonder is, dat trustfondsen van alle ruim 900.000 gemelde verdachte transacties slechts ca. 250 door deze categorie is ingebracht en thans wenst zij te weten hoe dit zit. Pikant is dat een hoge medewerkster van DNB die toezicht moest houden op de trustsector zich tegelijkertijd gedurende jaren verhuurde als exclusieve sm-meesteres en pas in 2014 werd ontslagen, nadat zij door een blad (Quote) als zodanig werd ontmaskerd. Of het een met het ander te maken heeft, kunnen we slechts vermoeden, maar werpt wel vragen op over de werkwijze DNB jegens deze trustkantoren. Wat een verschil met de benadering van pensioenfondsen, waar direct gedreigd wordt met kortingen bij het niet behalen van de zgn. beleidsdekkingsgraad, terwijl bijvoorbeeld in het jaarverslag van ABP vraagtekens worden gezet bij de correlatie van 50% tussen zakelijke waarden en de rente, kortom een zeer gevoelig punt.

Het in 2007 door DNB gedane voorstel aangaande de rekenrente systematiek (toen nog marktwerking) heeft inmiddels elk contact met de werkelijkheid verloren en toch persisteert DNB in haar opvattingen. Zij laadt daarmee de verdenking op zich met dubbele agenda te werken. Die verdenking wordt versterkt door de constatering dat het laatst overeengekomen Cao-akkoord voor overheidsambtenaren werd goedgekeurd terwijl bekend was, dat zulks ten koste zou gaan van de vermogenspositie van het ABP. In mijn ogen heeft DNB zich daarmee gediskwalificeerd als onafhankelijke instelling; zodra de overheid belanghebbende is, wordt er met een andere maat gemeten dan wanneer de dekkingsgraad van pensioenfondsen onder het gewenste minimum komt, ook al is dat een gevolg van dat overheidshandelen. In die situatie moeten er direct maatregelen worden genomen in de uitkeringsfeer, dus wie zijn het kind van de rekening? Of beoogt DNB onrust bij de uitkeringsgerechtigden te creëren, aldus ruimte biedend aan banken en verzekeraars om deze lucratieve markt te betreden onder het mom van het redden van de in de problemen komende kleine pensioenfondsen. De eerste aanbieder (Aegon) heeft zich daartoe bereid verklaard en DNB heeft daarin bewilligd. Niet zo lang geleden verkeerde Aegon zelf in de financiële problemen. Het verwondert mij in hoge mate dat pers en media totaal geen oog (interesse) lijken te hebben voor de discrepantie tussen dat wat DNB beoogt en de realiteit, alsmede voor deze dubbelhartigheid, terwijl het boekje ‘ Negentien mythes en onwaarheden over onze pensioenen’ van Rob de Brouwer, zonneklaar een aantal feilen van het huidige – door DNB opgelegde – systeem aantoont. ( noot redactie: Er is inmiddels een nieuwe versie met de titel 21 mythes en onwaarheden… ) Jammer, dat er kennelijk geen Henk Hoflands meer bestaan, die het aandurven om heilige huisjes te bekritiseren, ook al komt dat aan de wortels van hun bestaanszekerheid. Grote vraag: wie controleert nu de controleur op zijn intenties en doelstellingen?
Unquote

Bedenk wel dat ons voortdurend wordt voorgehouden dat we volgens de democratische spelregels moeten handelen. Wat men vergeten is daarbij te vermelden is dat de stand op het scorebord dan al 10 – 0 is voor de andere partij. Dus handelen we binnen het raam van de grondwet en maken gebruik van de vrijheid van meningsuiting.