Pensioenfondsen maken jaar op jaar een rendement van 7% en toch een dekkingsgraad van rond de 100 ! Wat gaat er mis ?
Als we naar de persoonlijke pensioendossiers gaan kijken, kan er een andere kijk op de dekkingsgraad komen. De premie die per persoon wordt betaald komt in de collectieve pot, maar staan ook in het persoonlijke dossier en daar vinden wij ook de opbouw van het pensioen. Met deze twee gegevens en het jaarlijks rendement en ook de jaarlijkse indexatie kunnen we gaan rekenen, we komen dan aan het opgebouwde vermogen en het pensioen.
Een voorbeeldje: 40 jaar a 3000 loon = 600 premie ( 50 p. mnd ) levert een pensioen van 160 p.mnd en bij een gemiddeld rendement van 7% blijft er let wel 300.000 in de pot achter en als we nu maar 6% maken blijft er 200.000 achter in de pot , maar dat is toch altijd nog heel veel .
Door de 7% rendement, is er een fors vermogen gevormd en de uitkering is ook leuk opgelopen, maar als wij deze twee getallen tegen elkaar afzetten in een percentage, komen we aan een 2.4% pensioen ten opzichte van het vermogen .
We stoppen met premie betaling en krijgen nu pensioen, dan zien we, het vermogen blijft a 7% renderen en er gaat elke jaar het pensioen á 2.4% vanaf, het vermogen blijft doorgroeien. Als het pensioen stopt door overlijden is er dus nog een groot vermogen over in het pensioendossier en dit gaat naar de grote pot en wordt over de deelnemers van het fonds verdeeld. Met deze jaarlijkse donatie groeit het vermogen van de deelnemers. Zo komen ze met het beleggen jaarlijks met weer aan de 7%? Dus is een structureel hoog jaarlijks rendement .
Dan is het toch vreemd om met 1% te rekenen !
Het is wel verklaarbaar dat het niet gezien wordt, er is geen verantwoording in de boeken van deze verschuiving, daar het zich in de grote pensioenpot afspeelt en er geen persoonlijk vermogen wordt uitgesplitst. Een aanwijzing kan zijn dat het gemiddeld vermogen van de deelnemers sinds 2007 flink gestegen is!
Herstel deze boekhoudkundige fout en de fondsen hebben een dekkingsgraad van 200, of is het nog meer ?
Frans van Groeningen