Ik plaats hier een kanttekening bij de loftuitingen die Mark Rutte de afgelopen maanden kreeg voor zijn aanpak van de corona-crisis. In mijn visie liet de premier zien dat hij juist géén leider is, in klassieke zin. Een crisisleider bepaalt de richting, laat zich adviseren en neemt dan zelf verantwoordelijkheid. Maar Rutte legt de verantwoordelijkheid bij individuele burgers. Die kruiwagen met dolende kikkers waaruit Nederland tegenwoordig bestaat. Je kunt alleen verantwoordelijkheid geven aan individuen waarvoor begrippen als solidariteit en collectief belang nog wezenlijke betekenis hebben. Maar juist die begrippen zijn onder leiding van Rutte de afgelopen jaren gedevalueerd. Hij moedigde de jonge generatie aan vooral zichzelf te zijn en dat is precies datgene wat die generatie nu doet.

Mark is voortdurend afwezig

Een goed leider wordt bovendien niet overtroefd door zijn adviserende instituten. Enerzijds neemt het RIVM ter bestrijding van de crisis beslissingen die niet op wetenschappelijk bewijs zijn gestoeld. Anderzijds doet het instituut voor de hand liggende dingen niet omdat wetenschappelijk bewijs ontbreekt. Een leider brengt lijn in die chaos maar de premier staat achter een boom en hoopt dat het volk al dialogerend zijn eigen sores oplost. Dat is niet wat een leider hoort te doen.

TON VERLIND