Rekenen met grote getallen door Ir Wouter Verwoerd.

 

Zullen we eens naar de echte dekkingsgraad van de pensioenfondsen kijken? We kijken naar de toestand op 1 januari van dit jaar. We kijken naar de financiën van alle fondsen samen. En we gebruiken de gegevens van De Nederlandsche Bank (DNB), dat is de toezichthouder op de pensioenfondsen.

De echte dekkingsgraad

Het totale pensioenvermogen dat de fondsen beheren is 1544 miljard Euro (gegevens DNB).

Het bedrag van de technische voorzieningen is 1490 miljard Euro (weer volgens DNB – de technische voorziening is het bedrag dat je nu opzij moet zetten om straks de tot nu toe toegekende pensioenaanspraken te kunnen betalen).

Dan kom je op een dekkingsgraad van 103,6% (DNB zegt dat de dekkingsgraad 102,1% is).

Maar in werkelijkheid is de dekkingsgraad 155%. Dat zit zo:

Bij een technische voorziening van 1490 miljard Euro hoort een totaal bedrag van toegekende pensioenaanspraken van 1728 miljard Euro. De rekenrente is 0,75% (volgens ABP en PME). En het vermogen dat nu in beheer is wordt over gemiddeld 20 jaar als pensioen uitgekeerd. En 1490 miljard Euro groeit in 20 jaar met een groeivoet van 0,75% aan tot 1728 miljard Euro. Of omgekeerd gerekend: een toezegging van 1728 miljard Euro over 20 jaar heeft een contante waarde van 1490 miljard Euro als een rekenrente van 0,75% toegepast wordt.

Maar in de wet staat dat de fondsen de MARKTWAARDE van de technische voorziening moeten berekenen. En in het Besluit Actuele Waarde staat hoe ze die marktwaarde moeten bepalen. Als de fondsen voor het berekenen van de premie en voor het berekenen van de technische voorziening dezelfde rekenrente gebruiken, dan voldoen ze aan de eisen in de wet.

Laten we daarom dezelfde rente toepassen die ABP gebruikt om de premie te berekenen: 2,8%. En dat is niet zo gek. Want de fondsen realiseren een rendement op de beleggingen van 6,5% (gemiddeld over 20 jaar en zo lang hebben ze de premiegelden wel in beheer). Maar de fondsen hebben ook kosten die ze betalen uit het resultaat op de beleggingen.

De administratiekosten voor het uitvoeren van de pensioenregeling zijn 0,1%.

De kosten voor het beheer van het pensioenvermogen zijn 0,2%.

En we worden allemaal gemiddeld wat ouder dan waarop gerekend was. Dus krijgen we een paar jaar pensioen waar we geen premie voor betaald hebben. En dat kost 0,4%.

Ook de indexatie (dat is de aanpassing van de uitkeringen en de aanspraken aan de prijsstijging) wordt uit het resultaat op de beleggingen betaald. In normale tijden is dat 2%.

Dat betekent dat de jaarlijkse gemiddelde aangroei van het pensioenvermogen 3,8% is. Dan is een rekenrente van 2,8% om de marktwaarde van de technische voorziening te berekening een voorzichtige inschatting.

De marktwaarde van de technische voorziening die hoort bij een totaal aan toegekende pensioenaanspraken van 1728 miljard Euro is 993 miljard Euro. Want 993 miljard Euro groeit in 20 jaar met een groeivoet van 2,8% aan tot 1728 miljard Euro.

Als de fondsen zich aan de eisen uit de wet houden is de echte dekkingsgraad 155% en geen 102,1% zoals DNB beweert (1544 miljard Euro gedeeld door 993 miljard Euro is 155%).

Compensatie van de indexatie-achterstand

Volgens het ABP is de achterstand die is ontstaan doordat er vanaf 2009 niet meer geïndexeerd is opgelopen tot 19,11% (ABP jaarverslag 2019). Maar er zijn ook fondsen waarbij uitkeringen en aanspraken niet ”alleen maar” bevroren zijn maar waarbij uitkeringen en aanspraken zelfs verlaagd zijn.

Wat zou er gebeuren als die indexatie-achterstand in één keer goedgemaakt zou worden? Reken even mee:

De toekende pensioenaanspraken zijn nu 1728 miljard Euro. Maar die zijn dus 20% te laag omdat ze sinds 2009 bevroren zijn. Met de normale indexatie zouden de toegekende aanspraken 2074 miljard Euro geweest zijn.

De marktwaarde van een technische voorziening die hoort bij een totaal aan toegekende pensioenaanspraken van 2074 miljard Euro is 1192 miljard Euro. Want 1192 miljard Euro groeit in 20 jaar met een groeivoet van 2,8% aan tot 2074 miljard Euro. Of omgekeerd gerekend: een toezegging van 2074 miljard Euro over 20 jaar heeft een contante waarde van 1192 miljard Euro als een rekenrente van 2,8% toegepast wordt.

De pensioenuitkeringen waren in 2019 32 miljard Euro (afgeleid uit gegevens van DNB). Maar dat had ruim 38 miljard Euro moeten zijn omdat de uitkeringen in 2019 ook 20% te laag waren. Sinds 2009 is er 38 miljard Euro te weinig uitgekeerd omdat er niet geïndexeerd is.

Als de uitkeringen wel met de prijsstijgingen meegestegen zouden zijn dan zou het pensioenvermogen dus 38 miljard Euro lager geweest zijn. Dan was het pensioenvermogen niet 1544 miljard Euro maar 1506 miljard Euro geweest.

Als we de indexatie-achterstand van de uitkeringen en de aanspraken in één keer goed

maken dan wordt de dekkingsgraad 126% (1506 miljard Euro gedeeld door 1192 miljard Euro is 126%).

En dus…

Wie wil er beweren dat het pensioenstelsel onhoudbaar is?

Wie vindt het nodig om het bestaande uitkeringsstelsel in te ruilen voor een koopsompolis?

Ir Wouter Verwoerd

Malden

 

Pensioendiscussie: broeden op windeieren – Ton Verlind

Henk Daalder is lid van het Ledenparlement van de FNV. Hij heeft de stukken die horen bij het pensioenakkoord goed bestudeerd, schrijft hij in De Telegraaf van donderdag 9 februari 2020. Daarin valt te lezen volgens de FNV-er dat de regels van het nieuwe stelsel ook gaan gelden voor het oude stelsel en dat maakt het mogelijk, zo zegt hij, dat de tweede kamer kan besluiten om de huidige aanvullende pensioenen te indexeren, dus de koopkracht-achterstand in te lopen. Dat is mooi nieuws.

Het leidt wel tot deze vraag: kunnen de organisaties van gepensioneerden deze vrolijke kijk van de FNV-er bevestigen? Hoe gaan ze deze mogelijkheid benutten? En waarom profileren ze zich niet steviger op de kansen die er liggen? Twee mogelijkheden: Daalder is te positief en strooit als FNV-er de gepensioneerden zand in de ogen of de vertegenwoordigers van de gepensioneerden laten in het overleg grote kansen liggen.

Felicitaties, maar waarvoor?

De Koepel Gepensioneerden (KG) feliciteerde vorige week bij monde van voorzitter Jaap van der Spek de onderhandelaars van het pensioenakkoord met hun behaalde resultaat maar verzuimde de leden te melden wat het succes dan precies inhield. Er kwam uit eigen kring kritiek op die onbegrepen gelukwens waarna de voorzitter haastig het gevoel van euforie relativeerde. Door de onderhandelaars niet te blameren hoopt hij de komende tijd er voor de gepensioneerden nog wat uit te slepen na de magere resultaten tot nu, zo legde hij uit. Daarop kwam zijn excuus althans neer. Maar waartoe heeft deze meegaande houding geleid? Het lijkt op hopen tegen beter weten in, want voorlopig had de minister geen enkele boodschap aan de organisaties die het belang van 3,5 miljoen gepensioneerden behartigen . Zoete broodjes bakken leidt in de politieke slangenkuil zelden tot succes. De vertegenwoordigers van de gepensioneerden die aan de zijlijn mogen meepraten in de klankbordgroep zijn te lijmen met een natte vinger, moeten ze in Den Haag denken. Ze hebben geen trekkers, geen rieken, ze kunnen niets platleggen.

Formuleer je geen eisen, dan krijg je altijd gelijk

Van de Koepel Gepensioneerden zou je in het overleg toch minstens deze eisen verwachten: repareren van de koopkracht-achterstand die door het uitblijven van indexatie voor sommige gepensioneerden met een aanvullend pensioen al is opgelopen tot 20 procent + de garantie dat de huidige gepensioneerden geen nadeel ondervinden van de stelselwijziging. Alleen door dit te benoemen kunnen de gepensioneerden controleren of hun onderhandelaars hun werk naar behoren doen. Tot nu toe was dat niet mogelijk. KG -naar eigen zeggen de grootste senioren organisatie- verzaakt in zijn informatieplicht onder het argument dat een broedende kip niet gestoord moet worden. Maar wat als straks blijkt dat de kip, gezien vanuit het belang van de gepensioneerden, al die tijd op een windei zat te broeden?

TON VERLIND 10 juli 2020

Grootste succes van het pensioenakkoord: onderhandelaars hebben hun hachje gered.

Dit is hoe ik tegen het pensioenakkoord aankijk.

Door Ton Verlind

Er is ja gezegd op een akkoord waarvan niet bekend is hoe het gaat uitwerken op de huidige pensioenen. Waarvan niet bekend is welk toekomstig pensioen het oplevert. Waarvan niet bekend is hoe het oude stelsel met het nieuwe wordt verweven, waarvan de transitie miljarden kost, waarbij nu nog niet bekend is wie die rekening gaat betalen: allemaal vragen. Ook is onduidelijk of de rechter dit gaat goedvinden omdat er geld van de ene groep wordt overgeheveld naar een andere groep. Dat zou mogelijk gezien kunnen worden als ongeoorloofde overdracht van eigendom. Lees verder

Breng ons ‘beste’ pensioenstelsel niet om zeep voor onzeker casinopensioen

‘Weinigen stemmen over pensioen van velen, schande’

Het pensioenstelsel wordt omgebouwd, maar waarom? Het is solide en de ­reserves zijn gigantisch, betogen Bernard van Praag en Huub Esten.

Bernard van Praag en Huub Esten3 juni 2020

Al sinds 2006 wordt geroepen dat het Nederlandse pensioenstelsel ‘onhoudbaar’ is en de belofte van een zeker pensioen op de oude dag niet is waar te maken. Daarbij heerst een zekere kippendrift ­bij politici, ambtenaren, fonds­bestuurders, werkgevers en vakbondsfunctionarissen om aan te tonen dat het stelsel onhoudbaar is. En daarom moeten wij als de wiedeweerga overschakelen op een stelsel dat zowel voor de gepensioneerden als voor de werkers die nog pensioen opbouwen, veel onzekerder zal uitpakken. Lees verder

Jeroen van de Starre over de pensioen uitverkoop aan onze graairegering

Aart Marchal

31 mei om 09:02 ·

Jeroen van de Starre over de pensioen uitverkoop aan onze graairegering die dit al 20 jaar wil. De vakbonden zijn om. Geen gezamenlijke akties van hen met boze zorgmedewerkers, boeren, onderwijzers, politie, bouwvakkers, havenarbeiders, advocatuur om ons land eens een weekje plat te leggen om deze regering met zijn graaipraktijken op de knietjes te dwingen. Nee, liever ons beste en rijkste pensioensysteem ter wereld op offeren aan de aandeelhouders van omvallende verzekeraars, werkgevers zekerheid geven dat ze niet meer bij hoeven te springen voor hun personeel als hun pensioen in gevaar komt, en grote toekomst onzekerheid voor ons en onze jeugd . Ik ben er ook wel klaar mee.(mooi stukkie tekst om even door te lezen op een luie zondag )

Jeroen van der Starre29 mei 2020

(Graag delen:op sociale media.)

De grote verandering in het nieuwe pensioenplan is dat alle garanties worden opgegeven. Als deelnemer aan een pensioenfonds heb je straks geen recht meer op een bepaald percentage van je gemiddeld verdiende loon, laat staan op indexatie. Wat je uiteindelijk aan pensioen krijgt is een verrassing en de risico’s komen volledig bij werknemers te liggen. Daarmee wordt dus de overstap gemaakt naar wat de FNV vroeger een ‘casinopensioen’ noemde, maar wat nu niet meer zo mag heten. Lees verder

Hier weer een voorbeeld van de pers die weer onrust schept

AD 31 mei 2020.  Wilma Berkhout

Zie mijn commentaar op het bericht van de NOS op 29 mei 2020. Ik verbaas me daar steeds meer over. En deze Peet Vogels schept steeds onrust en met verkeerde voorstellingen.

Ik ga er vanuit dat deze journalisten toch 1) van wanten weten en 2) ook hun bronnen hebben voor informatie over de stand van zaken bij de werkgroepen en de stuurgroep.

Dan begrijp ik het eerlijk gezegd niet. Ik ben lang sceptisch en voorzichtig geweest. Uit onmacht en informatieachterstand. Vanmiddag Tjeenk Willink gezien in Buitenhof? Als er uitkomt wat ik nu hoor mag de vlag uit. Een kentering in het neoliberalisme en in enge zin voor ons prachtige pensioenstelsel

Journalisten horen van wanten te weten. Lees verder

De ontslagboete verdwijnt, de pijn bij de vakbonden blijft

 

V.l.n.r.: minister Eric Wiebes, Han Buskers (FNV), Hans de Boer (VNO-NCW) en minister Wouter Koolmees spreken de pers toe. foto PHIL NIJHUIS, anp  Maandag 25 mei 2020

reconstructie – De vakbeweging is hard in botsing gekomen met het kabinet over het verdwijnen van de ontslagboete. Tot op het laatste moment werd door de bonden gehoopt op een andere uitkomst. Wat gebeurde er achter de schermen?

DIRK WATERVAL

Nietsvermoedend zapt Piet Fortuin op vrijdagavond 8 mei naar praatprogramma ‘Op1’, waar hij de man in beeld ziet waar hij, voorzitter van het CNV, zo vaak mee heeft overlegd de afgelopen maanden. Minister Wouter Koolmees van sociale zaken vertelt daar aan tafel goedlachs over zijn geslaagde poging om te stoppen met roken. Dan, om vijf over half elf, krijgt het gesprek ineens een andere toon.

“Dus mensen kunnen telefoontjes gaan krijgen met: ‘Sorry, you’re fired!'”, zegt Sophie Hilbrand enigszins verontwaardigd tegen haar tafelgast. Met ingang van het tweede steunpakket zouden werkgevers hun personeel makkelijker moeten kunnen ontslaan, vertelde Koolmees zojuist. Wat hem betreft gaat de ontslagboete eruit. Koolmees reageert wat hakkelend en ontkennend op Hilbrands stelling, waarop zij hem toebijt: “Jawél, dat is wél zo.” De twee weken daarna is het woord ‘ontslagboete’ een van de meestgebruikte woorden rondom het Binnenhof en in de media. Lees verder